Kiwi

Zondag 23 oktober breekt aan. Na het melken maken we ons klaar om naar de kerk te gaan. Deze zondagochtend wordt een preek gelezen welke gaat over de Samaritaanse vrouw bij de waterput. Jezus ontmoet deze vrouw; vraagt haar om water, verteld over het levend water (de gave van de Heilige Geest) en laat haar merken dat Hij alles van deze vrouw weet. Een veracht volk, een vrouw, een grote zondares. God zoekt juist hen op. Ze krijgt onderwijs over de Messias. Vertrouw niet in jouw geloof, ook niet in jouw belijdenis maar vertrouw in wat Hij tot je spreekt met en vanuit Zijn woord. Na afloop blijf ik wat napraten. Zo spreek ik Linda en vertel haar dat de cake van de sportavond erg lekker was. Of ik het recept wil hebben? Nou dat zou niet gek zijn. Wanneer we naar de auto lopen spreek ik met ouderling Verheij. Vanuit Nederland is gevraagd het echtpaar de groeten over te brengen, wat we ook zekers doen! Dirk nodigt hen uit voor koffie en diner, ze besluiten koffie mee te drinken. Gezellig op het terras achter het huis praten we met elkaar. In de avond gaan we opnieuw naar Gods huis. De laatste vragen uit de Heidelbergse catechismus worden behandeld: het gebed. Geen moment kunnen wij in eigen kracht staande blijven tegen Satan, de wereld en onszelf. Onze wapens moeten we neerleggen en vragen: Heere, wat wit u dat ik doen zal? Buiten praten we opnieuw na. Linda komt nog even naar mij toe om het recept te geven. Thuisgekomen drinken we koffie met appeltaart en slapen al snel.
Maandag. Het is Labour day. De dag ter ere van de arbeiders. Iedereen heeft een vrije werkdag. Nou ja, alle boeren in deze omgeving werken maar weer stug door :-) Anne-Marie stelde vorige week eens voor om vandaag dagje Wellington te doen, Wim-Jan en ik. Wim-Jan zou wel vrij hebben. Een verrassend whatsappje: of ik het leuk vind mee te gaan vissen met Wim-Jan en 3 jongens van familie Paans. Ik zou drinken meenemen. Bij de rotonde in het dorp stap ik bij Joost in en samen rijden we in een uurtje naar de zee toe. Daar ontmoeten we de anderen. Of ik vanavond mee wil naar de bbq? Oh dat is gezellig! Bij de oceaan, in de buurt van het einde van een meer, gaan de hengels uit. Kleine intvisjes moeten de vissen lokken. Hoe we ook onze best doen met verder wegwerpen, zwaarder maken of beter lokaas, er wordt niets gevangen. Echter, de buren wel. Kleine troost, dankzij hen en Maarten die vanwege hun grote succes bij hen langs gaat, wordt er toch een vis gevangen, met onze handen. Relaxt dat het is. Met het vele drijfhout maken we een groot vuur en met worstjes, op stokken geprikt, hebben we onze lunch. Uren later rijden we naar het huis van familie Paans. Met het gezin zijn ze nu ongeveer 8 jaar in Nieuw-Zeeland en telen daar nu allerlei biologische groenten in enkele kassen en hebben een aantal dieren, zoals kalfjes van Dirk. Moeders staat bekend om haar stroopwafels. Er is geprobeerd deze heerlijke lekkernijen op de markt te brengen maar dat is uiteindelijk niet gelukt met hun zelfgemaakte wafels. Ik spreek haar kort omdat de jongens klaar zijn om naar de bbq te gaan. Deze wordt gehouden bij Linda, de ouders zijn op vakantie naar Nederland. Zo relaxt dat het gaat in Nieuw-Zeeland. Binnen 24 uur was de bbq van ideetje tot uitvoering gekomen waarbij alsnog de halve jeugdvereniging aanwezig is. Tof om de jongeren op deze wijze te zien en te ontmoeten. Savonds doen we nog een spel. Kennen jullie die van de schaar? 1 schaar gaat de kring rond en je moet aangeven of die open of dicht is. Je mag de schaar zo vasthouden als je zelf zou willen. Dacht dat ik hem doorhad, nee dus :-) Ze hebben behoorlijk gelachen om mij denk ik zo. Inmiddels heb ik de clou door hoor; duurde ff :-) Hannah brengt mij thuis.
Dinsdag en woensdag is er weinig gepland. Lekker op de boerderij. Smiddags help ik mee om de beukenheg te planten; flink bikken in de grond met vele stenen. Woensdagavond zijn we uitgenodigd om op visite te gaan. Een ouder echtpaar uit de kerk en vrienden van Dirk en Aletta. Een mooie tuin hebben ze trouwens. En een keurig huis, nee, wat dat betreft geen echte Nieuw-Zeelanders :-)
Tijdens het ontbijt donderdag wordt er gebeld. Wim-Jan, ik heb me verslapen verteld hij, en daardoor een dagje vrij gekregen. Of ik wat te doen heb? Nou nee, wel, die dag werd ik opgehaald en zijn we samen naar Mount Bruce geweest. Een natuurpark met vooraan een kenniscentrum en diverse typische Nieuw-Zeelandse vogels. Had er iets meer van verwacht voor het geld, maar dat we de KIWI zagen was wel bijzonder. Een witte trouwens, en een bruine. Wat kunnen die lekker waggelen, die zijn echt zo grappig! Om zowaar verliefd op te worden :-) Tis dat het nachtdieren zijn en zeldzame beestjes, anders had ik pap en mam kunnen verrassen. Mooi is dat, zo'n onverwachts dagje met Wim-Jan. Alles hebben we wel gezien en rijden naar het gastadres van hem toe. Daar ontmoet ik mevrouw Watson. Een nette oudere mevrouw en wanneer ik zo wat vertel over mijn reis en de volgende trip heeft ze haar tablet al in handen genomen en vraagt via een mail aan haar oude gemeente in Christchurch of er voor 1 nacht een slaapplaats aanwezig is. Wow! Auto in van de vriendin van mevrouw Watson en met elkaar rijden we naar de kerk aangezien daar iedere maand een community diner is voor ieder die wil, meer dan 30 personen deze keer. Mooi initiatief en goed uitgewerkt! Soms met een presentatie, deze avond werd het wat vroeger.
Vrijdag 28 oktober. Ehm, een gewoon dagje. Op de boerderij en naar Masterton. Het grootste dorp in de Wairarapa. Beetje door de winkelstraten lopen, en met Aletta naar diverse winkels. Wist je dat ze bij de supermarkten standaard voor je inpakken? Sterker nog, ze staan met 3 man voor 2 kassa's. We denken aan Linda door boodschappen te doen om de cake na te maken en die ben ik zaterdagmiddag aan het maken.
Sochtends nog met Dirk en Aletta de kalfjes nakijken op extra of dubbele spenen en een injectie geven. En, aangezien we al werden uitgenodigd te kijken bij Theo en Elza Van der Put met hun dochters Rosanne en Ineke, toen we de groeten overbrachten van familie uit Nederland, ga ik samen met Aletta naar hun kassen waar Fresia's bloeien. Dat ziet er keurig en fleurig uit! Aangezien mijn kleding onder de mest zat had ik maar nette kleding aangedaan, we gaan tenslotte op sollicitatie :-) Als ik wil dan mag ik volgende week helpen met bloembollen pellen. Nou, die ervaring pakken we gelijk aan! Smiddags de abrikozen gesneden voor de cake en daarna met Wim-Jan naar de Agribeurs. Tractors, schapenshow, schapen scheren, met pure handkracht wedstrijden boomstammen zagen en hakken, enne, tja nog zoveel meer te zien. Wedstrijden paard springen, lokale producten en ondernemers ed. Met Wim-Jan even naar Mount Dick geweest en naar huis gereden, taart afgemaakt en met Wijnand erbij gezellig naar familie Verheij voor een diner. Nasi, met pindasaus en meer. Maare, vooral die pindasaus hè, dat was echt. Meneer Verheij is er trots op, het heeft ook een historie, komt van een Indonesische kapitein toen Verheij in diensttijd zat in een van de Aziatische landen. Haha, dominee Vergunst wilde het recept ook altijd hebben. Kom maar nog eens een keer eten, was dan steevast het antwoord. Toen de dominee jaren later afscheid nam kreeg hij het alsnog. En ik nu ook :-) Het was een goede avond waarbij er veel werd gepraat en foto's werden gezien van de Griekenland reis. Ja, oom en tante werden daar ook gespot ;-)