Denken

Rustig zit ik na te denken. Waar heeft deze vakantie mij gebracht? Hm, allereerst ben ik dankbaar. Aan niets heeft mij ontbroken. Dankbaar voor de gelegenheid die ik mocht ontvangen om deze reis te mogen doen. Vind maar eens een baas die je 2 maanden vrij geeft. Ik heb 4 van zulke bazen :-) De reis mocht in alle opzichten goed verlopen. Australië. Weet je nog hoe ik aankwam 11 uur savonds en nog geen slaapplaats had? Totaal geen planning of iets geboekt in Australië. Alle treinen, bussen, hostels en de tour verliep voorspoedig. Wellington dan. Die behulpzame taxichauffeur. De vele ontmoetingen, uitnodigingen, diners en de activiteiten met de gemeente van Carterton. Dirk en Aletta dan. Zulke lieve mensen. Zo op je gemak daar. En de laatste weken op het Zuidereiland in die prachtige omgeving. Alleen God kan de ware dankbaarheid geven. En die neemt Hij weer tot zich. Natuurlijk waren er momenten dat het even niet lekker ging. Die korte uitbrander bij de Uluru omdat ik te laat was. De inlogcode van Straytravel welke hij niet pakte. Of het adres die ik te horen kreeg afgelopen maandag en ten einde raad een voorbijganger vroeg deze aan te horen en op de kaart op te zoeken. En laten we de waterval ook niet vergeten. Hoe wonderlijk kwam het altijd zo eenvoudig goed. Het alleen reizen was soms eenzaam. Pittig. Die momenten dat je wel wenste een vriend(in) naast je te mogen hebben. Dat was soms niet leuk. Maar ook daarvoor mocht ik in die plaats vele ontmoetingen hebben en kon ik wekelijks gratis via whatsapp mijn ouders bereiken. Het alleen reizen heeft zo zijn voor en nadelen. Je komt makkelijker ergens bij binnen en tussen. Van het Engels leren had ik meer verwacht. De voorbereidingen liepen uit op niets door klussen thuis en hier op vakantie had ik vaak volle dagen. Ook geen plan van aanpak gehad om te leren en in de praktijk toe te passen. Was achteraf beter geweest als ik dat wel had gedaan. Dat wil ik op de een of andere manier alsnog sterk gaan verbeteren. We kwamen er heus wel maar het kon beter van mijn kant. Gemiste kans. Het lag er ook wel aan hoor wie je voor je had en in welke situatie. En hoe jij je opstelt en de gewilligheid van de ander. De een praat met een accent en we begrijpen elkaar en hebben hele gesprekken en soms het tegendeel.
Enne, het reizen als zodanig? Mwah, Nederland is wel erg klein hè. Die gaan we nog eens vaker eventjes ontvluchten. Het eenvoudig en goedkoop culturen ontdekken is wel echt enorm gaaf. Het vergroot je wereld plus de blik op jezelf. Onze dominee houd mij echter scherp. Al zou je de hele wereld zien, wat ben je arm als je Christus voorbij gaat. Daar had ik het in een van de eerste berichten ook over. Die man heeft gelijk. Mag ik dan geen vakantie vieren? Dat is niet de boodschap. Maar waar gaat ons hart naar uit? We zijn zo bezig met slapen, eten en vermaak. Ik merk dat deze vakantie mij de gelegenheid heeft gegeven om naar mezelf te zien. Positieve dingen zag ik, zwakke punten en zo aandachts- en leerpunten zag ik ook. Wat ik wel weet is dat zo verder gaan niet de juiste weg is. Hoe kan het dat ik te weinig tijd had voor het voorbereiden van de reis. Een jaar had ik. Keuzes, prioriteiten. Hoe kan het dat ik zo weinig aanwezig was voor de naasten? Ik heb een sponsorkind. Ze wacht op een reactie van mij. Ik zou haar een enorm plezier mee kunnen doen wanneer ik van mij laat horen. Ik merk dat ik nog teveel bezig ben met mezelf. God dan. Opnieuw hoop ik de belijdenis catechisatie te mogen volgen. Het zit me niet lekker. Er is geen tijd voor God. Te druk. Het is haast een gewone algemene opmerking. Ik wil breken met deze trend. Het werk zal straks ook meer verantwoordelijkheid verwachten. Dat mag ook. Ik zal mijn keuzes en prioriteiten desnoods radicaal moeten gaan aanpassen. Mooie woorden van mij? Ik weet het niet. Joh Jona maak je niet zo druk. Ik weet het. Het is goed. Luister een preek van P. den Ouden. Hier alles zal ik in Nederland voor mezelf meer aandacht aan gaan geven. Zal heus wel om adviezen vragen. Of ik hier kom wonen :-) Die vraag is mij meerdere malen gesteld in Nieuw-Zeeland. En eerlijk gezegd: why not? Werkgelegenheid is er in Nieuw-Zeeland. Kerken zijn hier minder aanwezig. Het is een serieuze gedachte. Christchurch bevalt me wel. Sluit niets uit ;-)