Farm
28 oktober 2016 - Carterton, Nieuw-Zeeland
Met vertraging en de bijbehorende sorrys van de conducteurs komt al sisssend de trein tot stilstand. Carterton. Een dorp in het Wairarapa vallei, ruim 100 km boven de hoofdstad. Een streek onderaan het Noordereiland. Het is deze dag woensdag 12 oktober. Wanneer de deuren open gaan zien we op het perron een vrouw vriendelijk wachten. Het is Aletta. Met de pickup truck rijden we het dorp uit naar de boerderij; een rit van 5 minuten. Daar ontmoeten we Dirk. Een echte boer met vakkennis en veel praktijkervaring! Tijdens het koffie drinken maken we kennis met elkaar. Een echtpaar van middelbare leeftijd die inmiddels 7 jaren een farm hebben aan de rand van de heuvels. Na mijn oproep in de kerkbode hebben zij aangeboden om gastgezin te willen zijn en mij 4 weken in huis te willen ontvangen. Daar ben ik hen geweldig dankbaar voor! Een leuk stel! En voor degenen die dachten dat ik het hier zwaar zou gaan krijgen met de Engelse taal: er wordt gewoon Nederlands gepraat :-) Heel groot is het huisje niet, maar wel gezellig ingericht. Ik krijg een slaapkamer aangeboden met een gaaf uitzicht over de groentetuin, ziekenboeg, de melkstal en daarachter de heuvels. Dirk en Aletta werken samen op hun melkveebedrijf. Er zijn zo'n 240 melkkoeien, 80 kalfjes, 60 vaarsen en 8 stieren. Dichtbij huis zijn er wat kippen en een haan en niet te vergeten Scotty de hond. En wanneer Dirk weer gaat werken spring ik achterop de quad. Door de weide heen, over de paden en dwars door een riviertje komen we aan bij de kudde. Het is tijd om hen wat gras te geven en het stroomdraad in het weiland wordt een groot stuk verder verplaatst. Wanneer we zo eens verder rijden en Dirk zijn farm laat zien, valt het op dat voor Nederlands begrip best groot is! Ze hebben zo'n 128 hectare grond en huren er nog eens 40 erbij. Maare, waar is nu toch de stal? Nou, dat kennen ze niet in deze omgeving. Later kwam ik een toerist tegen die toen dacht dat ze ze misschien wel achter de heuvels stonden :-) Het klimaat is hier echter aangenamer. Ook op een winterdag kan het gerust 13 graden worden. Sneeuw valt er zelden, uitgezonderd dan weer op de hogere heuvels. Oftewel, deze koeien die 24 uur / 365 dagen per jaar buitenlopen zijn tenminste echte weidekoeien! Rond 6 uur a half 7 schuiven we aan tafel. Het zal blijken dat Aletta goed kan koken. Na een paar weken Aziatische eten is het stiekem toch best fijn om weer Hollandse stamppotpot te hebben; zachte boerenkool met geprakte aardappels en rookworst. Omkleden en ons klaar maken. Er is een doordeweekse kerkdienst in de kerk, de Gereformeerde Gemeente alzo gelegen in Carterton. En wanneer er een dominee aanwezig is wordt er vaak een dienst op de woensdagavonden gehouden in deze vacante gemeente. Dit keer is dominee Vergunst in het midden. Deze heeft de gemeente 13 jaren mogen dienen maar staat tegenwoordig sinds 3 jaar in Amerika. De preek gaat over het volbrachte werk van Christus op de aarde en het onvolbrachte werk in den hemel als advocaat. Thuis even wat napraten maar om half 10 gaat het licht uit. Wow, na 9 uur bellen naar de buren wil zeggen dat er iets aan de hand is. Nou ja, iets later dan Dirk en Aletta ga ook ik mijn bed opzoeken.
Donderdagochtend. Dirk is al vroeg uit bed om te gaan beginnen met de koeien te melken. Aletta volgt een uur later en neemt de kreupele en zieke koeien mee. Hier wordt dagelijks 1x gemolken. Telkens een nieuwe rij van 24 koeien. Links een rij, rechts evenzo. Boven het gangpad hangen de melkstellen en doordat het gangpad lager ligt sta je zowat op ooghoogte met de uiers. Is een koe leeg? Dan wordt deze losgekoppeld en aan de koe tegenover haar in de andere rij vastgemaak. We hebben netjes een schort boven de overall evenals handschoenen en armmouwen. Zo kan je toch een beetje lekker schoon blijven. En anders, ach, dan ben je wat vies. Wow, ze zijn echt wel slimmer dan ik dacht; :-) na hun stroop te hebben gegeten zoeken ze uit zichzelf beste gras op. Natuurlijk in het weiland wat Dirk zojuist heeft geopend. Aletta begint met schoonmaken van de vloer, Dirk gaat in de machinekamer aan de slag met de schoonmaak. Even tussendoor de spuitmonden vastklikken aan de tuiten van het watersysteem en men kan gaan spoelen. Het is weer fijn schoon. Aletta neemt me mee met de quad. We gaan met de cafeteria de kalfjes melk brengen. We krijgen ondertussen een uitleg over de quad. Een handig ding! Dikke power dat die heeft! Stroomdraad weghalen en het weiland inrijden. Daar koppelen we het kleine aanhangertje met melk los. Zo. De kalfjes kunnen weer drinken. Ze zijn verdeeld over verschillende weilanden waardoor we nog 2x moeten rijden. Kwart voor 9 nemen we ons ontbijt. Granenblokken, warme melk en honing. Een stevige pap om de dag goed door te komen. Zo rond half 10 gaan we weer naar buiten toe. We springen weer achterop de quad en ook Scotty rent mee. Een leuke hond, een typische boerderijhond daar hij goed kan speuren en spelen. Jep, heeft soms wat aandachtstekort en wil het liefst geaaid worden. Of konijnen kunnen zwemmen? Scotty leert het wel. Dat ze het niet overleven lijkt hij niet erg te vinden daar hij ze graag begraaft om te garen. Smiddags eten we zelfgebakken brood, een paar stevige sneden. Na het middageten wordt ik bij de tractor gebracht om te rollen. Met de wals achter tractor proberen we de schade in een weiland te herstellen. Soms bij regen willen de koeien nogal eens op een kluitje gaan staan waardoor het land wordt opengeploegd. Mooie taak! Deze dag komt ook Max, een jongen van 9 jaar oud om gezellig op de boerderij te zijn en om zijn pleegouders wat te ontlasten. Met lego en voetballen vermaken we ons. Savonds eten we warm vanwege de visite hoewel de voorkeur is om smiddags warme prak te eten. Savonds staat er niet zoveel op de planning.
Vrijdagochtend, dat is weer melken, kalfjes voeren en schoonmaken. En warme pap toe als lunch. Smiddags mag ik opnieuw een weiland rollen. Bij het avondeten ontmoeten we Wijnand. Een oomzegger van Dirk en Aletta die om het weekend bij hen verblijft. Een leuke leeftijdsgenoot. Gezellige gozer ook! Zijn werk op een farm is in het dorp terwijl zijn thuis meer richting het zuiden is. Om het weekend heeft Wijnand de taak om te melken bij zijn baas. Deze avond sjoelen we met elkaar. Lekker fanatiek spel ;-) Iets later dan half tien duiken we ons bed in.
Zaterdagochtend 15 oktober begon weer met het dagelijkse ritueel van melken. Deze dag doen we nog enkele klusjes. En ook hier is het zaterdag patatdag. Lekker met gehaktballen uiteraard van eigen koe. Wauw! Aletta ontvangt een appje van een jongere van de jeugdvereniging. Tja ik was woensdagavond in de kerk gespot. Maar of ik mee wil gaan naar de jongerenavond. Die uitnodiging waardeer ik enorm en zo wordt ik die zaterdagavond opgehaald. We maken kennis met Ben en Anne-Marie en rijden naar Masterton. Een groter dorp boven Carterton. Bij een groepsleider is er deze avond zingen en Bijbelstudie. We worden hartelijk ontvangen en in mijn gebrekkig Engels zing ik mee. Een groot gedeelte van de groep, zo'n 18 jongeren van 15 tot 24 jaar, zijn hier bijeen. Zingen, Bijbelstudie, drinken met gebak en een leuk spel. Het is niet uniek dat ze een Nederlandse gast hebben, er komen verspreid over het jaar diverse jongeren uit Nederland, Amerika en Canada naar deze gemeente. Anne-Marie heeft maar eventjes zelfs gebak gebakken voor de jarige Wim-Jan, met kaarsjes en al. Deze jongerengroep lijkt met hecht, spontaan en gastvrij. Moe van alle indrukken nemen we afscheid en worden we door Ben thuisgebracht. Nog heel even bellen met thuis. Ik verneem dat de vrouw van onze dominee na een ernstige ziek is overleden. Op deze momenten wens je wel dat je gewoon thuis was. Mijn gedachten zijn zo opeens heel dichtbij Nederland..
Donderdagochtend. Dirk is al vroeg uit bed om te gaan beginnen met de koeien te melken. Aletta volgt een uur later en neemt de kreupele en zieke koeien mee. Hier wordt dagelijks 1x gemolken. Telkens een nieuwe rij van 24 koeien. Links een rij, rechts evenzo. Boven het gangpad hangen de melkstellen en doordat het gangpad lager ligt sta je zowat op ooghoogte met de uiers. Is een koe leeg? Dan wordt deze losgekoppeld en aan de koe tegenover haar in de andere rij vastgemaak. We hebben netjes een schort boven de overall evenals handschoenen en armmouwen. Zo kan je toch een beetje lekker schoon blijven. En anders, ach, dan ben je wat vies. Wow, ze zijn echt wel slimmer dan ik dacht; :-) na hun stroop te hebben gegeten zoeken ze uit zichzelf beste gras op. Natuurlijk in het weiland wat Dirk zojuist heeft geopend. Aletta begint met schoonmaken van de vloer, Dirk gaat in de machinekamer aan de slag met de schoonmaak. Even tussendoor de spuitmonden vastklikken aan de tuiten van het watersysteem en men kan gaan spoelen. Het is weer fijn schoon. Aletta neemt me mee met de quad. We gaan met de cafeteria de kalfjes melk brengen. We krijgen ondertussen een uitleg over de quad. Een handig ding! Dikke power dat die heeft! Stroomdraad weghalen en het weiland inrijden. Daar koppelen we het kleine aanhangertje met melk los. Zo. De kalfjes kunnen weer drinken. Ze zijn verdeeld over verschillende weilanden waardoor we nog 2x moeten rijden. Kwart voor 9 nemen we ons ontbijt. Granenblokken, warme melk en honing. Een stevige pap om de dag goed door te komen. Zo rond half 10 gaan we weer naar buiten toe. We springen weer achterop de quad en ook Scotty rent mee. Een leuke hond, een typische boerderijhond daar hij goed kan speuren en spelen. Jep, heeft soms wat aandachtstekort en wil het liefst geaaid worden. Of konijnen kunnen zwemmen? Scotty leert het wel. Dat ze het niet overleven lijkt hij niet erg te vinden daar hij ze graag begraaft om te garen. Smiddags eten we zelfgebakken brood, een paar stevige sneden. Na het middageten wordt ik bij de tractor gebracht om te rollen. Met de wals achter tractor proberen we de schade in een weiland te herstellen. Soms bij regen willen de koeien nogal eens op een kluitje gaan staan waardoor het land wordt opengeploegd. Mooie taak! Deze dag komt ook Max, een jongen van 9 jaar oud om gezellig op de boerderij te zijn en om zijn pleegouders wat te ontlasten. Met lego en voetballen vermaken we ons. Savonds eten we warm vanwege de visite hoewel de voorkeur is om smiddags warme prak te eten. Savonds staat er niet zoveel op de planning.
Vrijdagochtend, dat is weer melken, kalfjes voeren en schoonmaken. En warme pap toe als lunch. Smiddags mag ik opnieuw een weiland rollen. Bij het avondeten ontmoeten we Wijnand. Een oomzegger van Dirk en Aletta die om het weekend bij hen verblijft. Een leuke leeftijdsgenoot. Gezellige gozer ook! Zijn werk op een farm is in het dorp terwijl zijn thuis meer richting het zuiden is. Om het weekend heeft Wijnand de taak om te melken bij zijn baas. Deze avond sjoelen we met elkaar. Lekker fanatiek spel ;-) Iets later dan half tien duiken we ons bed in.
Zaterdagochtend 15 oktober begon weer met het dagelijkse ritueel van melken. Deze dag doen we nog enkele klusjes. En ook hier is het zaterdag patatdag. Lekker met gehaktballen uiteraard van eigen koe. Wauw! Aletta ontvangt een appje van een jongere van de jeugdvereniging. Tja ik was woensdagavond in de kerk gespot. Maar of ik mee wil gaan naar de jongerenavond. Die uitnodiging waardeer ik enorm en zo wordt ik die zaterdagavond opgehaald. We maken kennis met Ben en Anne-Marie en rijden naar Masterton. Een groter dorp boven Carterton. Bij een groepsleider is er deze avond zingen en Bijbelstudie. We worden hartelijk ontvangen en in mijn gebrekkig Engels zing ik mee. Een groot gedeelte van de groep, zo'n 18 jongeren van 15 tot 24 jaar, zijn hier bijeen. Zingen, Bijbelstudie, drinken met gebak en een leuk spel. Het is niet uniek dat ze een Nederlandse gast hebben, er komen verspreid over het jaar diverse jongeren uit Nederland, Amerika en Canada naar deze gemeente. Anne-Marie heeft maar eventjes zelfs gebak gebakken voor de jarige Wim-Jan, met kaarsjes en al. Deze jongerengroep lijkt met hecht, spontaan en gastvrij. Moe van alle indrukken nemen we afscheid en worden we door Ben thuisgebracht. Nog heel even bellen met thuis. Ik verneem dat de vrouw van onze dominee na een ernstige ziek is overleden. Op deze momenten wens je wel dat je gewoon thuis was. Mijn gedachten zijn zo opeens heel dichtbij Nederland..
